Οι ομοσπονδιακοί κανονισμοί απαγορεύουν στις καπνοβιομηχανίες να διαφημίζονται σε παιδιά και απαγορεύουν τις βωμολοχίες στην τηλεόραση πριν από τις 10 μ.μ. Τι προστατεύει όμως τα παιδιά από τη ληστρική διαφήμιση του πρόχειρου φαγητού, ειδικά τις ύπουλες τακτικές διαδικτυακού μάρκετινγκ, όπως η χρήση επιρροών;
Λιγότεροι, χάρη στην απαρχαιωμένη και αποδυναμωμένη κυβερνητική εποπτεία, σύμφωνα με μια νέα νομική ανάλυση που δημοσιεύτηκε σήμερα. Journal of Law, Medicine and Ethics Από ερευνητές της Σχολής Παγκόσμιας Δημόσιας Υγείας του NYU και του Πανεπιστημίου Tufts Friedman School of Nutrition Science and Policy.
«Οι ΗΠΑ βασίζονται στην αυτορρύθμιση του κλάδου που δεν συμβαδίζει με τις σύγχρονες πρακτικές μάρκετινγκ», λέει η συγγραφέας της μελέτης Jennifer Pomeranz, αναπληρώτρια καθηγήτρια πολιτικής και διαχείρισης δημόσιας υγείας στο NYU School of Global Public Health.
Η αυτορρύθμιση λείπει από το σημερινό τοπίο μάρκετινγκ
Η εμπορική ομιλία, συμπεριλαμβανομένης της διαφήμισης, προστατεύεται σε μεγάλο βαθμό από την Πρώτη Τροποποίηση. Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC), η οποία προστατεύει τους καταναλωτές από παραπλανητικές και αθέμιτες επιχειρηματικές πρακτικές, έχει περιορισμένη εξουσία όσον αφορά τις διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά. Ενώ η FTC συλλέγει και αναφέρει δεδομένα για τη διαφήμιση τροφίμων στους νέους και διώκει τις εταιρείες τροφίμων για συγκεκριμένες αθέμιτες και παραπλανητικές πρακτικές, το Κογκρέσο αφαίρεσε την FTC από την εξουσία της να ρυθμίζει το μάρκετινγκ σε παιδιά που κρίνονται άδικα μετά την προσπάθεια της FTC να περιορίσει τα ζαχαρούχα τρόφιμα το 1980. τρόφιμα και ποτά σε διαφημίσεις κατά τη διάρκεια της παιδικής τηλεόρασης. Η FTC δεν έχει προσπαθήσει να ασκήσει την εξουσία της σε παραπλανητικές πράξεις και πρακτικές, εν μέρει λόγω ανησυχίας για παρόμοιες αντιδράσεις.
Αντίθετα, οι ΗΠΑ βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε εταιρείες τροφίμων και ποτών για να ρυθμίσουν τον εαυτό τους. Η Πρωτοβουλία Παιδικών Τροφίμων και Διαφήμισης (CFBAI) που δημιουργήθηκε από τη βιομηχανία περιλαμβάνει εθελοντικά και μερικές φορές αδύναμα διατροφικά πρότυπα για το μάρκετινγκ στα παιδιά. Ωστόσο, οι ερευνητές λένε ότι τα κενά στο CFBAI επιτρέπουν αμφίβολο μάρκετινγκ που ευτελίζει τα πρότυπα διατροφής: η πρωτοβουλία ισχύει μόνο για μέσα που απευθύνονται σε παιδιά κάτω των 12 ετών και μικρά παιδιά, δεν ισχύει για συσκευασίες ή καταστήματα και επιτρέπει στις εταιρείες να πουλήσουν τις δικές τους επωνυμίες. δείχνοντας ελαφρώς πιο υγιεινά προϊόντα που μυούν τα παιδιά σε ανθυγιεινές σειρές επωνυμιών.
Είναι σημαντικό ότι το μάρκετινγκ στα παιδιά σήμερα υπερβαίνει κατά πολύ την παραδοσιακή τηλεοπτική διαφήμιση. Οι εταιρείες χρησιμοποιούν διάφορες τακτικές για να προσεγγίσουν παιδιά στο διαδίκτυο, ειδικά στο YouTube. Τα προϊόντα προωθούνται συχνά με τη χρήση επιρροών και “πώλησης οικοδεσπότη”, όπου ένας χαρακτήρας προγράμματος προβάλλει μια διαφήμιση δίπλα σε παιδικά προγράμματα με τον χαρακτήρα, τον οποίο η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) απαγορεύει στην τηλεόραση, αλλά δεν υπάρχει παρόμοιος κανόνας για το διαδικτυακό μάρκετινγκ.
«Οι σύγχρονες πρακτικές μάρκετινγκ στοχεύουν να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ διαφήμισης και ψυχαγωγίας», λέει ο συγγραφέας της μελέτης Dariush Mozaffarian, κοσμήτορας της πολιτικής στο Friedman School στο Tufts. «Η έρευνα δείχνει ότι ακόμη και οι ενήλικες δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν το περιεχόμενο που χορηγείται στο διαδίκτυο, επομένως τα παιδιά χρειάζονται απολύτως προστασία από αυτές τις ληστρικές πρακτικές».
Οι συγγραφείς ενθαρρύνουν το Κογκρέσο να αποκαταστήσει την εξουσία της FTC να ρυθμίζει το αθέμιτο μάρκετινγκ που στοχεύει παιδιά και να ελέγχει το διαδικτυακό μάρκετινγκ τροφίμων και ποτών, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της εξουσίας της FTC για παραπλανητικές πρακτικές.
Μαθαίνοντας παιδιά χωρίς κανόνες
Όταν τα πανεπιστήμια επιθυμούν να διεξάγουν έρευνα με ανθρώπινα θέματα, οι μελέτες πρέπει να επανεξετάζονται και να εγκρίνονται από ένα θεσμικό συμβούλιο αναθεώρησης για την προστασία των συμμετεχόντων, ιδιαίτερα των ευάλωτων πληθυσμών όπως τα παιδιά. Αυτό απαιτείται από μια ομοσπονδιακή πολιτική που ονομάζεται Common Rule και ισχύει για ερευνητές που λαμβάνουν ομοσπονδιακά κεφάλαια.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν παρόμοιες απαιτήσεις για εμπορική έρευνα σε παιδιά. Για παράδειγμα, ένας παιδοψυχολόγος μιας εταιρείας τροφίμων μπορεί να δοκιμάσει τακτικές και μηνύματα στα παιδιά για να καθορίσει τον καλύτερο τρόπο για να πείσει τα παιδιά να θέλουν προϊόντα και να επηρεάσουν τους γονείς τους να τα αγοράσουν χωρίς καμία επίβλεψη. Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό όταν οι εταιρείες στοχεύουν τα επιβλαβή προϊόντα τους σε νέους φυλετικών και εθνοτικών μειονοτήτων.
Οι Pomeranz και Mozaffarian γράφουν: «Η διαφορά στους κανονισμούς για τα ακαδημαϊκά ιδρύματα που επιδιώκουν να συμμετάσχουν σε έρευνα μάρκετινγκ, η οποία πρέπει να λάβει τη συγκατάθεση των παιδιών και τη γονική συναίνεση, έναντι της έλλειψης απαιτήσεων για εμπορικούς οργανισμούς που ασχολούνται με την ίδια δραστηριότητα είναι εντυπωσιακή».
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι εταιρείες τροφίμων που λαμβάνουν εκατομμύρια φορολογικές επιδοτήσεις θα πληρούσαν τα κριτήρια ελέγχου παιδιών που ορίζονται στον Κοινό Κανόνα – εάν η Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων (IRS) υπέγραψε τον Κοινό Κανόνα, όπως και 20 άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες. . Δεδομένου του πνεύματος και του σκοπού του Κοινού Κανόνα για την προστασία των υποκειμένων έρευνας, οι συγγραφείς προτρέπουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τους γενικούς εισαγγελείς της πολιτείας να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στην έρευνα των εταιρειών για παιδιά.
Τι γίνεται με τους γονείς;
Σε πολλούς τομείς της ζωής, οι γονείς αναμένεται να ενεργούν ως φύλακες των παιδιών τους. Οι πολέμιοι της κυβερνητικής ρύθμισης του μάρκετινγκ στα παιδιά υποστηρίζουν ότι οι κυβερνητικές ενέργειες αποδυναμώνουν τον γονικό έλεγχο.
«Αν και αυτό μπορεί να είχε νόημα όταν τα παιδιά έβλεπαν κυρίως τηλεόραση και οι γονείς είχαν περισσότερο έλεγχο στο τι έβλεπαν τα παιδιά τους, ο γονικός έλεγχος έγινε λιγότερο δυνατός ενόψει των κρυφών πρακτικών διαδικτυακού μάρκετινγκ, όπως οι πωλήσεις στο σπίτι και η χρήση επιρροών. Στο σημερινό τοπίο των μέσων ενημέρωσης, οι γονείς έχουν ελάχιστη ικανότητα να ενεργούν ως ο μοναδικός αποφασιστικός παράγοντας για τα είδη τροφής στα οποία εκτίθενται τα παιδιά τους», λέει ο Pomeranz. «Οι ΗΠΑ πρέπει να περάσουν από την εθελοντική αυτορρύθμιση του κλάδου σε αποτελεσματικές πολιτικές που λαμβάνουν υπόψη τις τρέχουσες πρακτικές μάρκετινγκ».
Η έρευνα υποστηρίχθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (2R01HL115189-06A1).
Σχετικά με τη Σχολή Παγκόσμιας Δημόσιας Υγείας του NYU
Στη Σχολή Παγκόσμιας Δημόσιας Υγείας του NYU (NYU GPH), εκπαιδεύουμε την επόμενη γενιά επαγγελματιών δημόσιας υγείας με τις δεξιότητες κριτικής σκέψης, την οξυδέρκεια και τις επιχειρηματικές προσεγγίσεις που είναι απαραίτητες για την επανεφεύρεση του παραδείγματος της δημόσιας υγείας. Αφιερωμένο στη χρήση ενός μη παραδοσιακού, διεπιστημονικού μοντέλου, το NYU GPH στοχεύει στη βελτίωση της υγείας παγκοσμίως μέσω ενός μοναδικού μείγματος παγκόσμιας έρευνας, έρευνας και πρακτικής για τη δημόσια υγεία. Το σχολείο βρίσκεται στην καρδιά της Νέας Υόρκης και εκτείνεται στο παγκόσμιο δίκτυο του NYU σε έξι ηπείρους. Η καινοτομία βρίσκεται στο επίκεντρο της φιλόδοξης προσέγγισης, της σκέψης και της διδασκαλίας μας. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τη διεύθυνση: publichealth.nyu.edu