Οι Mike Royston και Tristan Schnegg της Collective Equity στοχεύουν να απομακρύνουν την πίεση από τους ιδρυτές
Κατά κανόνα, οι ιδρυτές δεν είναι γενικά αρεστοί στο κοινό. Ζούμε σε μια εποχή όπου οι επιχειρηματίες επαινούνται, ακόμη και λιονταρίζονται, ενώ οι ιστορίες επιτυχίας τους καλύπτονται ευρέως στα μέσα ενημέρωσης. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτό, αλλά η εστίαση σε ιδρυτές που αποχώρησαν από τις επιχειρήσεις τους και έβαλαν στην τσέπη μετρητά που άλλαξαν τη ζωή τους στη διαδικασία μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι η λειτουργία μιας εταιρείας πριν από μια εκδήλωση ρευστότητας δεν θα σας κάνει απαραίτητα πλούσιους ή ακόμα και ιδιαίτερα άνετους. “
«Οι επιχειρηματίες είναι συχνά σε καλή θέση στα χαρτιά», λέει ο Tristan Schnegg, συνιδρυτής και συνεργάτης της Collective Equity. «Αλλά δεν θα δουν ρευστότητα μέχρι να πουλήσουν την εταιρεία τους».
Και εν τω μεταξύ, όπως επισημαίνει η Schnegg, οι ιδρυτές ζουν κάτω από μεγάλη πίεση. «Υπάρχει συνεχής κίνδυνος», προσθέτει. «Πρέπει να συναντήσεις ορόσημα. Διπλασιάστε το εργατικό σας δυναμικό. Αλλάξτε το επιχειρηματικό σας μοντέλο. Βρείτε τρόπους για τη δημιουργία εσόδων από τη λειτουργία σας.”
Υπάρχει, λοιπόν, τρόπος να γίνει αυτός ο κίνδυνος λίγο λιγότερο οξύς; Μιλάω με τον Schnegg και τον Mike Royston, συνιδρυτή του Collective Inquiry. Αυτοί οι δύο άνδρες προέρχονται από πολύ διαφορετικά υπόβαθρα. Ο Schnegg είναι ακαδημαϊκός που έχει σπουδάσει επιχειρηματικότητα και σχετικά θέματα διαχείρισης περιουσίας. Με τη σειρά του, ο Royston εργάστηκε για πολλά χρόνια στην αιχμή της εταιρικής χρηματοδότησης, για την πρωτοποριακή πλατφόρμα πληθοχρηματοδότησης ερευνών Crowdcube.
Διαφορετικές οπτικές, ίσως, αλλά οι εμπειρίες τους τους οδήγησαν στο ίδιο συμπέρασμα. Οι ιδρυτές θα επωφεληθούν από κάποια μέσα αντιστάθμισης των οικονομικών κινδύνων τους.
Πόροι συγχώνευσης
Η λύση που βρήκαν ήταν τα Συλλογικά Μετοχεία. Βασικά, είναι μια οικονομική πλατφόρμα που επιτρέπει στους ιδρυτές να επενδύουν έως και το 10 τοις εκατό του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας τους σε ένα συλλογικό ταμείο με άλλους ιδρυτές. Η ιδέα είναι ότι λειτουργεί κάτι σαν ταμείο VC. Όταν μια εταιρεία χαρτοφυλακίου αντιμετωπίζει ένα γεγονός ρευστότητας, οι άλλοι ιδρυτές λαμβάνουν μερίδιο των εσόδων.
Τι πρόβλημα όμως λύνει στην πραγματικότητα; Όπως λέει ο Mike Royston, οι ιδρυτές κρατούν όλα τα αυγά τους σε ένα καλάθι. Το Collective Equity, λέει, τους επιτρέπει να γίνουν επενδυτές σε πολλές εταιρείες, αντικατοπτρίζοντας τον τρόπο λειτουργίας των επαγγελματιών επενδυτών όπως οι VC ή οι άγγελοι. «Οι επαγγελματίες επενδυτές δεν επενδύουν σε μία εταιρεία», λέει. «Θα είχαν ένα χαρτοφυλάκιο εταιρειών».
Κακές αποφάσεις
Εκτός από το να επιτρέπει στους ιδρυτές να κατανείμουν τον κίνδυνο τους, το αμοιβαίο κεφάλαιο στοχεύει επίσης να λύσει ένα σχετικό πρόβλημα—δηλαδή ότι οι ιδρυτές συχνά έχουν έλλειψη μετρητών. «Οι ιδρυτές μπορούν να πάρουν κακές αποφάσεις επειδή έχουν έλλειψη σε μετρητά», λέει ο Royston.
Εκτός από τα οικονομικά κίνητρα, ο Royston λέει ότι οι επιχειρήσεις επωφελούνται επίσης από ευκαιρίες δικτύωσης. Φυσικά, υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες δικτύωσης από όσες μπορεί να σφίξει το χέρι ο μέσος ιδρυτής, αλλά ο Royston λέει ότι το Collective Wealth προσφέρει κάτι λίγο διαφορετικό. Επειδή έχουν αμοιβαίο ενδιαφέρον για την επιτυχία των εταιρειών του άλλου, έχουν κίνητρο να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, υποστηρίζει.
«Στους ιδρυτές αρέσει η ιδέα της επένδυσης κεφαλαίου για να είναι μέρος του ταξιδιού κάποιου άλλου», λέει ο Royston.
Η συλλογική μετοχή βρίσκεται στην αρχή του ταξιδιού της. Μόλις έκλεισε το πρώτο του ταμείο, το οποίο αποτελείται από 11 εταιρείες και 19 εταίρους – ιδρυτές, επενδυτές, συζύγους. Κεφάλαιο «3,76 εκ.
Αυτό το αρχικό κεφάλαιο χρησιμοποιείται από εταιρείες που στο παρελθόν έχουν αντλήσει κεφάλαια μέσω crowdfunding στο Crowdcube. Το δεύτερο θα επικεντρωθεί στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του κλίματος. Το τρίτο θα είναι το ταμείο χρημάτων.
Το να γίνεις επενδυτής μετοχών περιλαμβάνει μια διαδικασία επιλογής. Πρώτα απ ‘όλα, μια εργασία πρέπει να είναι συνεπής με τη θεμελιώδη διατριβή. Οι υποψήφιοι πρέπει επίσης να συγκεντρώσουν χρηματοδότηση από VC ή ιδρύματα. Η Συλλογική Ανώνυμη Εταιρεία διενεργεί τη δέουσα επιμέλεια. Υπάρχει και έλεγχος από τους ιδρυτές. Η Schnegg λέει ότι το ταμείο είναι διαφανές. Οι υποψήφιοι μπορούν να εξετάσουν άλλες εταιρείες και να λάβουν τις κατάλληλες αποφάσεις.
Το πρώτο ταμείο – και αυτό πιθανότατα θα συνεχιστεί – σχεδιάστηκε σκόπιμα για να περιλαμβάνει επιχειρήσεις σε διάφορα στάδια ανάπτυξης. Στόχος είναι η διασφάλιση ροής γεγονότων ρευστότητας με την πάροδο του χρόνου.
Θα υπάρξει ζήτηση για τέτοια κεφάλαια; Οι Schnegg και Royston λένε ότι έχουν μιλήσει με περισσότερους από 100 ιδρυτές και η ανταπόκριση ήταν συντριπτικά θετική. Και είναι σίγουρα αλήθεια ότι το πρώτο ταμείο έκλεισε με μια κατάλληλη επιχειρηματική απαρτία επί του σκάφους. Όπως με κάθε επενδυτική πλατφόρμα, το πιο μακροπρόθεσμο buy-in πιθανότατα θα καθοριστεί από την επιτυχία προηγούμενων κεφαλαίων στην παροχή των ανταμοιβών των συλλογικών επενδύσεων στους συμμετέχοντες ιδρυτές.