Οι ολοένα και πιο ορατές αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής έχουν οδηγήσει σε πολλές ρυθμιστικές πρωτοβουλίες και απαιτήσεις τόσο στον ευρωπαϊκό όσο και στον εθνικό ασφαλιστικό κλάδο. Για το λόγο αυτό, και λόγω της αυξανόμενης προτίμησης των πελατών για βιώσιμα ασφαλιστικά και χρηματοοικονομικά προϊόντα, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να υποστούν έναν μετασχηματισμό βιωσιμότητας.
Στη διαχείριση κινδύνου και σε άλλους τομείς της αλυσίδας αξίας (όπως επενδύσεις, τιμολόγηση, πωλήσεις, διεκπεραίωση αξιώσεων, ανάπτυξη προϊόντων ή συμμόρφωση), η εξέταση των τριών διαστάσεων της βιωσιμότητας – περιβαλλοντική, κοινωνική και διακυβέρνηση (ESG) – είναι καίριας σημασίας. σε έναν βιώσιμο ασφαλιστικό κλάδο.
ESG και διαχείριση κινδύνου
Από λειτουργική άποψη, η διαχείριση κινδύνου είναι ένα σύστημα στόχων και διαδικασιών για την επίλυση εργασιών που σχετίζονται με τον κίνδυνο σε μια ασφαλιστική εταιρεία. Έχει σχεδιαστεί για να διασφαλίζει ότι εντοπίζουν, μετρούν, παρακολουθούν, διαχειρίζονται και αναφέρουν συνεχώς τους υπάρχοντες και τους πιθανούς κινδύνους.
Κατά συνέπεια, μέρος της διαχείρισης κινδύνου είναι ο εντοπισμός, ο εντοπισμός, η μέτρηση, η αξιολόγηση και η διαχείριση των κινδύνων βιωσιμότητας. Αυτά τα πέντε βήματα παρέχουν ένα πλαίσιο για τη διαχείριση κινδύνου σύμφωνα με το ESG. Τόσο οι αυστριακές όσο και οι γερμανικές εθνικές αρχές FMA και BaFin δεν ταξινομούν τους κινδύνους βιωσιμότητας ως ξεχωριστό είδος κινδύνου σε αυτό το πλαίσιο, αλλά βλέπουν το καθήκον των ασφαλιστικών οργανισμών να χαρτογραφούν τους κινδύνους βιωσιμότητας σε υπάρχουσες κατηγορίες κινδύνου και να τους ενσωματώνουν στην υπάρχουσα διαχείριση κινδύνου. (ονομάζεται «απογραφή κινδύνου»).
Το πλήθος των κινδύνων ESG μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομική κατάσταση και στα κέρδη μιας ασφαλιστικής εταιρείας. Τομείς διαχείρισης κινδύνου όπως η διαχείριση περιουσιακών στοιχείων/παθητικού, η ανάληψη κινδύνου, η διαχείριση επενδυτικού κινδύνου, οι προβλέψεις και η αντασφάλιση και άλλες τεχνικές μετριασμού του ασφαλιστικού κινδύνου ενδέχεται να επηρεαστούν ιδιαίτερα.
Διαφορετικές μέθοδοι μπορούν να ληφθούν υπόψη για τον εντοπισμό, τη μέτρηση, την αξιολόγηση και τη διαχείριση των κινδύνων ESG, όπως οι Χάρτες Θερμότητας Κινδύνου Κλίματος, οι Ισολογισμοί CO₂, η Ανάλυση αποτυπώματος άνθρακα (ή αντίκτυπου), η δοκιμή καταπόνησης και η ανάλυση σεναρίων. Οι μέθοδοι διαφέρουν ως προς την ευαισθησία και την τάση που δείχνουν. Η ευαισθησία μπορεί να κυμαίνεται από την αξιολόγηση των συνολικών δεικτών έως την ανάλυση ανά τομέα. Οι τάσεις που πρέπει να χαρτογραφηθούν μπορούν είτε να σχετίζονται με την τρέχουσα κατάσταση συγκεκριμένων δεικτών είτε να επιχειρήσουν να χαρτογραφήσουν μελλοντικούς κινδύνους. Εναπόκειται στις ίδιες τις ασφαλιστικές εταιρείες να αξιολογήσουν ποιες μέθοδοι είναι κατάλληλες για τη διαχείριση κινδύνου.
Μόλις δημιουργηθεί μια ολοκληρωμένη επισκόπηση των κινδύνων ESG, οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να αναπτύξουν στρατηγικές και μεθόδους για τον μετριασμό των κινδύνων βιωσιμότητας. Μπορούν να εξεταστούν διαφορετικές μέθοδοι για το σκοπό αυτό, αλλά θα πρέπει να συνάδουν με την επιχειρηματική στρατηγική και τη στρατηγική κινδύνου του ασφαλιστικού οργανισμού. Αυτές οι μέθοδοι μπορεί να περιλαμβάνουν αρνητικό έλεγχο, προσεγγίσεις με τις καλύτερες στην κατηγορία και απόρριψη.
ESG και ανάπτυξη/αναδοχή προϊόντων
Οι αυστριακές ασφαλιστικές εταιρείες δίνουν ήδη σχετικά μεγάλη σημασία στους κινδύνους ESG στην αναδοχή τους και μερικές φορές είναι πιο εσκεμμένοι από τους ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Η βιωσιμότητα είναι η πιο σημαντική εστίαση στα ασφαλιστικά επενδυτικά προϊόντα, όπως ορίζεται από τον Κανόνα Βιώσιμης Χρηματοοικονομικής Γνωστοποίησης (“SFDR”, Κανονισμός (ΕΕ) 2019/2088). Στην ασφάλιση περιουσίας και ατυχημάτων, το ESG εστιάζει στην κάλυψη των κινδύνων που σχετίζονται με το κλίμα και των εκθέσεων που σχετίζονται με βιώσιμα έργα (π.χ. ηλεκτρονικά αυτοκίνητα). Ειδικά τιμολόγια για αυτές και άλλες πτυχές του οικολογικού περιβάλλοντος (όπως η κάλυψη για ενεργειακά αποδοτικό εκσυγχρονισμό οικιακών συσκευών σε περίπτωση αξίωσης για οικιακά ασφαλιστήρια συμβόλαια) χρησιμοποιούνται για την παροχή κινήτρων για την υιοθέτηση συμβολαίων. Η μεθοδολογία βασίζεται κυρίως σε θετικές λίστες και αποκλεισμούς.
ESG και διανομή
Η διανομή των ασφαλίσεων επηρεάζεται σημαντικά από τις ολοκληρωμένες απαιτήσεις διαφάνειας του SFDR και του Κανονισμού Ταξινόμησης (Κανονισμός (ΕΕ) 2020/852), συμπεριλαμβανομένων των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων τους. Αυτές οι υποχρεώσεις διαφάνειας ισχύουν τόσο για εταιρείες όσο και για προϊόντα, ενώ διαφορετικές υποχρεώσεις γνωστοποίησης ισχύουν για διαφορετικούς τύπους χρηματοοικονομικών (ασφαλιστικών) προϊόντων. Τα μέτρα και τα έγγραφα μάρκετινγκ ενδέχεται να μην έρχονται σε αντίθεση με τις πληροφορίες που αποκαλύπτονται. Επιπλέον, από τις 2 Αυγούστου 2022, κατά την αξιολόγηση της συμβατότητας των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών προϊόντων, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα πλεονεκτήματα βιωσιμότητας, τα οποία φυσικά επηρεάζουν όχι μόνο την απευθείας διανομή από ασφαλιστικές εταιρείες, αλλά και τη διανομή από ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές.
Οι ασφαλιστές υπόκεινται επίσης σε αλλαγές στο POG-DelReg (Προτεινόμενος Κανονισμός (ΕΕ) 2017/2358), οι οποίοι πλέον (από τις 2 Αυγούστου 2022) απαιτούν να λαμβάνονται υπόψη παράγοντες και στόχοι βιωσιμότητας στη διαχείριση προϊόντων.
Πού πάμε από εδώ;
Ενώ η βιωσιμότητα έχει ήδη σημαντικό αντίκτυπο στον ασφαλιστικό κλάδο σήμερα, μπορούμε να περιμένουμε ότι θα εισβάλει περαιτέρω και θα μεταμορφώσει τον ασφαλιστικό κλάδο στο μέλλον.
Το σχέδιο δράσης για τη Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή του Sharm el-Sheikh, που δημοσιεύθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022, τόνισε ότι «για να επιτευχθούν καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050, απαιτείται επένδυση περίπου 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ετησίως σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έως το 2030 και Επιπλέον, αναμένεται ότι ο παγκόσμιος μετασχηματισμός σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα θα απαιτήσει μια επένδυση τουλάχιστον 4-6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ετησίως». Τονίζει επίσης ότι «η παροχή τέτοιας χρηματοδότησης θα απαιτήσει τον μετασχηματισμό του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των δομών και διαδικασιών του και τη συμμετοχή κυβερνήσεων, κεντρικών τραπεζών, εμπορικών τραπεζών, θεσμικών επενδυτών και άλλων χρηματοπιστωτικών οντοτήτων».
Ο ασφαλιστικός κλάδος θα παίξει αναμφίβολα σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον παγκόσμιο μετασχηματισμό και τη χρηματοδότησή του.