Οι καταπιστευματοδόχοι της ERISA μπορούν πλέον να λαμβάνουν υπόψη την ESG στη λήψη επενδυτικών αποφάσεων.
«Ένα εκατομμύριο δολάρια δεν είναι καλό. Ξέρεις τι είναι όμορφο;»
Δώδεκα τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτό είναι το χρηματικό ποσό που παρακρατεί το Υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ σε συνταξιοδοτικά προγράμματα που ρυθμίζονται από τον Νόμο Ασφάλειας Εισοδήματος Εργαζομένων του 1974 (ERISA). Σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας, η ERISA διοικούσε περίπου 734.000 συνταξιοδοτικά προγράμματα το 2021.
Όλες οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται με χρήση των στοιχείων ενεργητικού των σχεδίων που ρυθμίζονται από την ERISA πρέπει να πληρούν ελάχιστα πρότυπα. Τα προγράμματα της ERISA διέπονται από καταπιστευματοδόχους —ελεγχόμενους αντιπροσώπους που λαμβάνουν επενδυτικές αποφάσεις και διαχειρίζονται περιουσιακά στοιχεία σε αυτά τα συνταξιοδοτικά ταμεία—οι οποίοι πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με ορισμένα νομικά και ηθικά καθήκοντα.
Τώρα, το Υπουργείο Εργασίας εξέδωσε έναν τελικό κανόνα που θα επιτρέψει στους επαγγελματίες του σχεδίου να εξετάζουν πιο εύκολα περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και παράγοντες διακυβέρνησης (ESG) στις επενδυτικές τους αποφάσεις. Ο ενημερωμένος κανόνας θα τεθεί σε ισχύ στις 30 Ιανουαρίου 2023.
Σύμφωνα με την ERISA, οι καταπιστευματοδόχοι δεσμεύονται από υποχρέωση πίστης, που σημαίνει ότι πρέπει να ενεργούν προς αποκλειστικό όφελος των συμμετεχόντων και των δικαιούχων του προγράμματος. Οι επαγγελματίες του σχεδίου δεσμεύονται επίσης από ένα καθήκον σύνεσης, που σημαίνει ότι σε οποιαδήποτε δεδομένη κατάσταση πρέπει να ενεργούν όπως θα ενεργούσε ένα συνετό άτομο σε παρόμοιες περιστάσεις. Τα καθήκοντα πίστης και σύνεσης απαιτούν από τους καταπιστευματοδόχους της ERISA να επικεντρώνουν την ανάλυση κινδύνου-απόδοσης στη λήψη των αποφάσεών τους.
Ένας προηγούμενος κανόνας του Υπουργείου Εργασίας που εκδόθηκε στο τέλος της διακυβέρνησης Τραμπ περιόριζε τους καταπιστευματοδόχους της ERISA να λαμβάνουν επενδυτικές αποφάσεις με βάση “μόνο ουσιώδεις παράγοντες”, με δύο περιορισμένες εξαιρέσεις. Ο κανόνας όριζε τους νομισματικούς παράγοντες ως παράγοντες που ένας καταπιστευματοδόχος «καθορίζει με σύνεση» σε μια ανάλυση κινδύνου-απόδοσης για την οικονομική αξία μιας επένδυσης. Επιπλέον, όρισε ότι οι καταπιστευματοδόχοι δεν επιτρέπεται να υποτάσσουν τα συμφέροντα του επενδυτικού εισοδήματός τους σε στόχους ESG ή να αναλαμβάνουν πρόσθετο κίνδυνο για περαιτέρω «ανήθικους στόχους».
Ενώ ο προηγούμενος κανόνας δεν εμπόδιζε τους καταπιστευματοδόχους να λαμβάνουν υπόψη τους παράγοντες ESG στη λήψη των αποφάσεών τους, οι ειδικοί τον θεώρησαν ως μη φιλικό προς αυτούς τους παράγοντες.
Οι εξαιρέσεις από τον κανόνα του παρελθόντος επίσης δεν άφηναν πολλά περιθώρια για λόγους ESG. Η πρώτη εξαίρεση επέτρεπε στους καταπιστευματοδόχους να θεωρούν μη χρηματοοικονομικούς παράγοντες ως αντισταθμιστικό παράγοντα — αλλά μόνο εάν οι εναλλακτικές επενδύσεις ήταν δυσδιάκριτες με βάση μόνο σημαντικούς παράγοντες. Το Υπουργείο Εργασίας σημείωσε ότι αυτό θα πρέπει να είναι σπάνιο.
Μια δεύτερη εξαίρεση επέτρεψε στους καταπιστευματοδόχους να εξετάσουν μη χρηματικούς παράγοντες για καθορισμένες εναλλακτικές επενδυτικές επιλογές σε προγράμματα ατομικών λογαριασμών που διαχειρίζονται οι συμμετέχοντες — και μόνο εάν το αμοιβαίο κεφάλαιο δεν χρησιμοποιήθηκε ως κατάλληλη εναλλακτική λύση αθέτησης επένδυσης (QDIA). Και πάλι, το Υπουργείο Εργασίας τόνισε τον περιορισμένο χαρακτήρα αυτής της εξαίρεσης.
Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Προέδρου Τζόζεφ Ρ. Μπάιντεν, το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε ότι θα επανεξετάσει τον προηγούμενο κανόνα του για την τροποποίηση και δεν θα τον εφαρμόσει σε καμία περίπτωση. Το Τμήμα Εργασίας εξήγησε ότι έλαβε σχόλια από ενδιαφερόμενους φορείς που εξέφρασαν ιδιαίτερη ανησυχία ότι η απόρριψη «ουσιαστικών αποδεικτικών στοιχείων» από τον προηγούμενο κανόνα ότι η χρήση ανάλυσης ESG μπορεί να βελτιώσει την αξία της επένδυσης και τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις. Επιπλέον, το Υπουργείο Εργασίας σημείωσε ότι ο προηγούμενος κανόνας του είχε ανατριχιαστικό αποτέλεσμα στη συνεκτίμηση ακόμη και σημαντικών οικονομικά παραγόντων ESG κατά την επιλογή των επενδύσεων.
Ο αναθεωρημένος κανόνας του Υπουργείου Εργασίας υποστηρίζει ότι τα καθήκοντα πίστης και σύνεσης της ERISA απαιτούν από τους καταπιστευματοδόχους να μην υποτάσσουν τα έσοδα από επενδύσεις σε παράπλευρες παροχές, με αρκετές βασικές αλλαγές.
Ο κανόνας τώρα επιτρέπει συγκεκριμένα, αλλά δεν απαιτεί από τους καταπιστευματοδόχους να λαμβάνουν υπόψη τις «οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής» και άλλους παράγοντες ESG κατά τη λήψη επενδυτικών αποφάσεων, εφόσον οι εκτιμήσεις παραμένουν ριζωμένες σε μια τυπική ανάλυση κινδύνου-απόδοσης που θα ολοκλήρωνε ένας καταπιστευματοδόχος . Ο νέος κανόνας διευκρινίζει ότι ένας καταπιστευματοδόχος πρέπει να εξετάζει οποιονδήποτε παράγοντα χρησιμοποιώντας μια τιμή που «αντανακλά καταλλήλως την εκτίμηση του αντίκτυπού του στον κίνδυνο και την απόδοση» – ένα μέτρο που αποσκοπεί να αποτρέψει το να καταστούν άσχετοι οι επενδυτικοί στόχοι.
Ο νέος κανόνας αλλάζει επίσης τις εξαιρέσεις του προηγούμενου κανόνα. Πρώτον, σε ό,τι αφορά την εξαίρεση της ισοπαλίας, ο τελικός κανόνας διευρύνει τον ορισμό της σχέσης μεταξύ των εναλλακτικών επενδυτικών λύσεων. Ο νέος κανόνας καλύπτει καταστάσεις όπου ο καταπιστευματοδόχος συμπεραίνει με σύνεση ότι οι ανταγωνιστικές επενδύσεις εξυπηρετούν εξίσου καλά τα συνολικά οικονομικά συμφέροντα του σχεδίου. Στην περίπτωση αυτή, ο καταπιστευματοδόχος μπορεί να επιλέξει μια επένδυση έναντι μιας άλλης με βάση τα παράπλευρα οφέλη.
Δεύτερον, ο νέος κανόνας καταργεί την προηγούμενη ανόμοια μεταχείριση των QDIA και επιτρέπει στους καταπιστευματοδόχους να λαμβάνουν υπόψη τους παράγοντες ESG όπως κάνουν αλλού.
Τέλος, ο νέος κανόνας θεωρεί ότι ορισμένα δικαιώματα μετόχων συνοδεύουν τις επενδύσεις σε μετοχές της εταιρείας. Αλλάζει επίσης τις προηγούμενες κατευθυντήριες γραμμές για την ψηφοφορία με πληρεξούσιο, οι οποίες πλέον τονίζουν την ευθύνη των καταπιστευματικών να διαχειρίζονται τις ψηφοφορίες με πληρεξούσιο, οι οποίες αποτελούν πληρεξούσιο για επενδύσεις.
Ο νέος κανόνας δεν πηγαίνει τόσο μακριά όσο αρχικά είχε προταθεί από την κυβέρνηση Μπάιντεν, κάτι που θα δημιουργούσε το τεκμήριο ότι οι καταπιστευματοδόχοι της ERISA πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους παράγοντες ESG. Επίσης, δεν εξισώνει τους παράγοντες ESG με τους παραδοσιακούς παράγοντες. Ωστόσο, ο νέος κανόνας ευθυγραμμίζει περαιτέρω την ERISA με τον στόχο της κυβέρνησης Μπάιντεν να επιτρέψει στους εργαζόμενους να χρησιμοποιούν τις συνταξιοδοτικές επενδύσεις τους για την προώθηση της δημόσιας υγείας, την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.